Mjuke, gode jerseybukser til niåringen

Eg brukar å spørje barna mine kva slags plagg dei ønskjer seg. Størst suksess blir det om dei blir med inn på syrommet og kikkar seg rundt i hyllene etter stoff dei likar. Eg sørgar for at dei plukkar ut meir enn eitt, slik at det finst fleire alternativ dei likar. Eg lovar dei aldri at plagget blir akkurat slik dei ønskjer seg, for eg treng eit kreativt spelerom. Men stort sett er det suksess når dei er med og plukkar ut.

Gutungen på ni år likar best bukser i jersey med strikk i livet. Ribb nedst er eit must for han. Han er mindre frysen av seg enn meg, så desse tynne buksene er i praksis heilårsbukser.

Buksa til venstre er sydd av tre ulike stoff (turkis framme og ljoseblått bak, i tilleg til stjernestoffet). Eg hadde ikkje nok einsfarga stoff til ei heilt bukse, og dessutan likar eg godt å bryte opp plagg uansett. Buksa til høgre er rett nok einsfarga. Dette har å gjere med mangel på motivasjon og/eller tid til å gjere det vesle ekstra med mønster og klipping for å få “kombi-plagg”. Han ville ha lommer, noko eg skjønar er praktisk å ha, men ikkje alltid så motiverande å sy når buksa skal bli ferdig i ein fei. Her prøvde eg meg på å vrangsy ein lomme-forma lapp, og deretter sy den på buksa. Fòret/baksida av lappen er limegrønt, det er med andre ord ikkje nokon limegrøn tittekant. Eigentleg skulle den limegrønne sida vende ut, men vips, så hadde eg sydd dei på ein annan veg enn eg nokon augneblinar tidlegare hadde tenkt. Men pytt. I ettertid seg eg at jerseystoff ikkje er kraftig nok til å bere ei lomme, det blir lett eit lite hol i buksestoffet der lommehjørnet med mest beslastning er sydd fast. Det samme ser eg på ei av mine eigne bukser i stretch-isoli. Evt. kan ein stryke på ein liten lapp vlieselin på baksida av buksestoffet der hjørna på lomma syast fast.