Om å få saumane til å treffe kvarandre

Når du syr to stoff saman på overlocken og du skal sy over to kryssande saumar: La den øverste saummonnen du skal krysse peike mot syfoten, og den nederste peike mot deg sjølv. Då vil syfot og transportør presse saumane mot kvarandre så dei lettare treff på samme plass.

Av og til har ein ikkje lyst til å brette saummonnen kvar sin veg, men heller vil ha dei samme veg. Då er ikkje Babylocken min så god, og eg synest veldig ofte at saumane møtest dårleg:

 

I kryssinga av sauman til venstre har eg vore heldig, medan kryssinga til høgre er det typiske når saummonnane ligg vendt samme veg. Eg syntest det fungerte mykje betre på den gamle Huskylocken enn på Imagine. Kom gjerne med tips til forbetring om nokon har. Er trykkfotpresset for høgt, kanskje?

Fleire jentekjolar

Samme mønster som drageryttarkjolen for nokre innlegg sidan.

Drageryttar-genser

Mellomstejenta på 7 år er glad i drageryttarstoffet eg kjøpte i Danmark i fjor (Kølkær).

Slik kan også ein babypysj vere

Barselgåve til eit vennepar.

Vårt tredje barn brukte nesten ikkje vanleg pysj det fyrste halvåret, ho sov i body med sparkepose rundt føttene. Det funka veldig fint, så sparka ho ikkje så lett av seg dyna, ein slapp lirkinga ut og inn av trange pysjbein og masse knepping oppetter pysjbein ved bleiskift om natta.

Det er ikkje så ofte eg syr nitalsopning til halsopning lenger, fordi den passar best for små barn. Og så små barn har eg ikkje sjølv lenger. Derfor moro å sy til andres små!

SoulBaby-jakke

Eit vennepar av oss fekk ein gut. Sidan mammen til guten er dirigent i det likale SoulChildren-koret, blei det ei “SoulBaby”-jakke til junior . Logoen gjekk lettare å lage i Silhouette studio-programmet enn frykta. Av “children” i opprinneleg soulChildren-logo, laga eg “b” ved å speglvende “d”. “a” fekk eg ved å rotere “e” 180°. “y” blei til ved å rotere “h” 180°. Og vips…

Jakka er sydd av ullfrotté frå Janus. Bomullsribb. Flocked vinyl heat transfer frå Silhouette.

Ny kjolemodell-favoritt

Kjolemønsteret er basert på eit grunnmønster i boka til Inger Öberg. Skjørtet er sydd av eitt lag ullfrotté og livet er av to lag singeljersey. I praksis bomullsjersey, sidan det var Drageryttar-stoffet jenta ville ha. Livet er vrangsydd utanom i ermeopningane. Rekkjefylgje i vrangsyinga: 1. Sidesaumar i skjørt. Sidesaumar og skuldersaumar ytterliv og fôr til liv. 2. Sydde dei to liva på kvar side av skjørtet, slik at saummonnen blir usynleg. 3. Halsribb vrangsydd via den eine ermeopninga. 4. Sydde ermeribbane på til slutt utan å vrangsy. Tips til vrangsying her, men i det steget der ein brettar til ytterstoff og fôr mellom fingrane, må ein også ha med ribben.

Gutebukser, mjuke og gode å gå med

Den fyrste buksa er i deileg “jeansjersey”. Lommene har eg sydd etter prinsippa i denne tutorialen. Tut’en er lang, men når ein har lært seg metoden, går det ganske radig.

Den andre buksa er sydd av krinkelull frå Janus, ei bukse tenkt til å ha som mellomlag på kalde dagar. Lommene er samme stoffet med vranga ut, kanta med FOE og sydd på i ein og samme operasjon. Eit forsøk kjappe lommer… Men med tykt, tøyeleg stoff, drar det seg ut og blir bølgete, sjølv med overtransportøren på.
Symaskina mi har verken differensialmating eller justerbart trykkfotpress. Så det einaste eg kunne kome på å spele på, var å auke stinglenda. Det hjalp  ein god del. Stinglengda på båe lommene er mykje lengre enn det ser ut til, men transportøren klarer ikkje trekkje stoffet nok framover.

Julekjole 2015: Med utgangspunkt i t-skjortemønster

Slik var mine kjære små kledd sist jol. Det var ikkje eldstemann sin tur til å få nye klede i år, som ein kan sjå på bukselengda. Derimot fekk jentene nye kjolar.

Minstejenta har fått ein enkel A-form-kjole som eg sette krage på og utvida ermane i retning “bishop sleeve”*.

Mellomstejenta i raud kjole har fått ein litt meir eksperimentell kjole. Etter å ha tenkt litt og laga ei skisse, fann eg fram eit mønster eg kunne “klippe og lime” i. Mønsteret blei endra omtrent som skissene viser øverst i innlegget. Velour blei i tykkaste laget for rynking, men eg har likevel forklart litt nedanfor korleis eg har laga kjolen fordi grunnprinsippa kan overførast på andre typer stoff og plagg.

For spesielt interesserte:

*Bishop sleeve vil seie at ermane er vidare jo lenger ned du kjem, og posete nedst. Øverst syr ein i ermet i ermeholet som vanleg utan noko rynking. I motsetnad til puffermar, som er fyldige øverst. Eg likar godt bishop sleeves, dvs, heller “bishop sleeve light”. Blir dei for vide nedst, blir det fort upraktisk. Her er ein tidlegare post der eg har eit bilete av korleis mønsterdelen til eit slikt erme ser ut. Og eit vaksenplagg med den type ermar ser du bilete av her.

“Making of”, den raude kjolen:
-Mønster –utgangspunkt: T-skjortemønster i boka “Mönster och konstruktioner för barnkläder” av Inger Öberg.
-Finne storleik: Eg tok utgangspunkt i dottera mi si overvidde, og la til ønska ledigheitsvidde (dvs forskjellen på barnets omkrins og plaggets omkrins). Eg hugsar dessverre ikkje kva for ledigheitsvidde eg brukte, men vil tippe det var ca 6 cm.
-Mønsterendringar: Smalna inn i livet slik at ledigheitsvidda var den samme rundt brystet og i livet. Livet på kjolen trur eg at eg la litt høgare enn jentas midje. Trakk frå litt nederst på bakstykket og la til litt på framstykket (men utan å endre lengda i sidene)
-Halsopning: V-hals med eit stivt belegg. Knepping med KAM-knappar ned til livet bak.
-Delt liv: Båd for enkel avslutning på knappestolpen, og for at eg kunne ha ein god del meir vidde i skjørtet enn i livet (i motsetnad til den lilla kjolen, som skrår jevnt ut, og dermed relativt liten forskjell i vidde oppe og nede). NB: Om ein syr i fast/stumt stoff, må ein la kneppinga eller glidelåsen gå lengre ned enn til livet, elles vil ein ikkje få kjolen forbi enten skuldrane eller hoftene.
-Ermane: Ikkje høgt prioritert, korte ermar er lettvint å sy.
-Rynker/drapering: Omtrent som på figuren øverst. Ved sying, rynka eg fyrst saman kvar haldel i øvre del av livstykket, sydde dei deretter mot kvarandre, forsterka saumen med eit tynt band.
-Mønster til skjørt, grunnprinsipp: lage rektangel med horisontal side lik nedre kanten på livstykka (eitt om gongen) og vertikal lengde lik skjørtelengde. Klippe arket vertikalt så ein får 4-5 søyler, spre dei ut i vifteform slik at dei akkurat rører kvarandre øverst. Teikne skjørtemønster utifrå forma ein då får.